Wzorzec FCI
Kraj pochodzenia: Szwajcaria
Data opublikowania obowiązującego wzorca: 31 stycznia 1994
Wykorzystywany do poganiania bydła, jako strażnik gospodarstw, pies domowy i zagrodowy. Obecnie może być także stosowany do wykonywania różnorodnych prac oraz jako przyjazny pies rodzinny.
Klasyfikacja FCI:
Grupa 2 - Pinczery i sznaucery, psy molosowate, oraz szwajcarskie psy pasterskie
Sekcja 3 - Szwajcarskie Psy Pasterskie. Bez próby pracy.
Wygląd ogólny:
Pies średni, o zwartej budowie i nieco wydłużonym kształcie. Jak wszystkie psy ras Swiss Mountain Dog i Cattle Dog posiada trójkolorową szatę. Czujny, bystry i przyjazny wyraz pyska.
Ważne proporcje:
Stosunek wysokości w kłębie do długości korpusu = 8:10
Stosunek długości kufy do długości czaszki = 9:10
Zachowanie - Temperament:
Żywy, pełen wigoru, pewny siebie i odważny. Łagodny i oddany ludziom, którzy go otaczają. Podejrzliwy w stosunku do obcych. Wesoły, łatwo się uczy.
Głowa:
W odpowiednich proporcjach do korpusu, lekko klinowata, kształtna. Płaszczyzny kufy i czaszki mniej więcej równoległe.
Czaszka: raczej płaska, stosunkowo szeroka, najszersza pomiędzy nasadą uszu. Lekko zwężająca się w kierunku kufy. Guz potyliczny ledwie widoczny, bruzda przednia lekko zaznaczona.
Stop: słabo zaznaczony.
Nos: czarny, lekko wystający ponad przednia krawędź warg.
Kufa: silna, dobrze wyrzeźbiona, wyraźnie wyodrębniona od czoła i policzków. Zwężająca się równomiernie, ale nie spiczasta. Niewiele krótsza aniżeli odległość od przełomu czołowego do guza potylicznego. Grzbiet nosa prosty.
Policzki: słabo zaznaczone.
Wargi: słabo zaznaczone, ściśle przylegające, o czarnej pigmentacji.
Zęby: mocny, regularny i pełny zgryz nożycowy. Tolerowany zgryz cęgowy. Brak jednego lub dwóch przedtrzonowców P1 tolerowany. Brak trzeciego zęba trzonowego M3 nie jest brany pod uwagę.
Oczy: raczej małe, kolor waha się między ciemnobrązowym a piwnym, zaokrąglone. Żywe, przyjazne i czujne spojrzenie. Powieki ściśle przylegające. Czarna pigmentacja obwódek oczu.
Uszy: nie za duże. Osadzone wysoko i stosunkowo szeroko. Twarda, dobrze uformowana chrząstka ucha. Płaty uszu wiszące, trójkątne, dobrze zaokrąglone na końcu. Gdy pies jest spokojny, uszy leżą płasko, przy głowie. Gdy pies jest czujny, uszy są lekko podniesione u nasady.
Szyja:
dość krótka, szeroko osadzona, mocna i kształtna, przechodząca łagodnie w korpus.
Korpus:
mocny, lekko wydłużony.
Grzbiet: prosty, mocny, szeroki, stosunkowo długi.
Lędźwie: mocne, niezbyt krótkie.
Zad: lekko ścięty, stosunkowo długi.
Klatka piersiowa: szeroka, głęboka, sięgająca łokci. Przedpiersie zaznaczone. Żebra umiarkowanie zaokrąglone. Klatka piersiowa rozszerzona, okrągło-owalna w średnicy.
Linia dolna i brzuch: lekko podkasane.
Ogon: osadzony w przedłużeniu lekko ściętego zadu.
- ogon naturalny, najlepiej jeśli noszony na poziomie grzbietu, niewiele ponad grzbietem lub zwisający.
- lub wrodzony ogon krótki.
Oba rodzaje ogona traktowane na równi.
(Obowiązuje od dnia wejścia w życie przepisu zakazującego ucinania ogonów.)
Kończyny przednie:
Silnie umięśnione, ale nie za ciężkie. Kończyny przednie rozstawione ani za szeroko, ani za blisko siebie; krótkie, krzepkie, proste, równoległe, położone głęboko pod korpusem.
Barki: muskularne; łopatki długie, pochyłe, dobrze przymocowane do korpusu.
Ramię: tej samej długości lub niewiele tylko krótsze od łopatki. Kąt pomiędzy łopatką i ramieniem około 110-120 stopni.
Łokieć: dobrze przylegający do korpusu.
Przedramię: stosunkowo krótkie, proste, o ciężkich kościach, kształtne.
Śródręcze: widziane z przodu, stanowi proste przedłużenie przedramienia. Widziane z boku, bardzo lekko kątowane. Stosunkowo krótkie.
Łapy przednie: zaokrąglone, zwarte, z wysklepionymi palcami zwróconymi prosto do przodu. Pazury krótkie i silne. Poduszki łap twarde i mocne.
Kończyny tylne:
Dobrze umięśnione, szerokie i mocne uda. Widziane z tyłu, ustawione nie za blisko siebie, proste i równoległe.
Udo: stosunkowo długie. W stawie kolanowym tworzą dość szeroki kąt z podudziem.
Podudzie: w przybliżeniu tej samej długości co udo.
Staw skokowy: mocny, osadzony stosunkowo nisko, dobrze kątowany.
Pęciny: dość krótkie, mocne, pionowe i rozmieszczone równoległe. Wilcze pazury muszą zostać usunięte.
Tylne łapy: takie jak przednie.
Chód:
Wyciągnięte, swobodne i płynne ruchy z silnym napędem z tylnych kończyn. Widziane z przodu lub z tyłu, tylne nogi poruszają się w jednej linii za przednimi.
Szata:
Struktura szaty: Szata dwuwarstwowa. Włos pokrywowy krótki, ściśle przylegający, szorstki i lśniący. Podszerstek gęsty.
Umaszczenie szaty i znaczenia: Zazwyczaj trójkolorowa. Podstawowy kolor czarny z rudymi (kolor waha się od płowego do rdzawoczerwonego) i białymi znaczeniami, które powinny być możliwie najbardziej symetryczne. Rude znaczenia znajdują się nad oczami, na policzkach, kufie i gardle po obu stronach klatki piersiowej oraz na wszystkich czterech nogach, gdzie kolor rudy położony jest pomiędzy czarnym i białym. Białe znaczenia: wyraźna mała biała strzałka, która biegnie nieprzerwanie od czubka głowy przez grzbiet nosa i może całkowicie lub częściowo pokrywać kufę. Kolor biały rozciąga się nieprzerwanie od brody do klatki piersiowej, znajduje się też na wszystkich czterech łapach. Niepożądana, ale tolerowana: mała biała łata na karku (nie większa niż połowa szerokości dłoni).
Wysokość w kłębie:
Psy 44-50 cm Tolerowana wysokość do 52 cm.
Suki 42-48 cm Tolerowana wysokość do 50 cm.
Wady:
Każde odstępstwo od wyżej wymienionych wymogów powinno być uważane za wadę i ocenione zależnie od stopnia odchylenia od wzorca.
- zbyt małe lub duże rozmiary
- zaokrąglona czaszka
- krótka, zbyt długa lub szpiczasta kufa
- garbonos
- zbyt jasne, zbyt głęboko osadzone lub wyłupiaste oczy
- podwinięcie lub wywinięcie powieki
- uszy osadzone zbyt nisko, zbyt małe lub zbyt szpiczaste. Noszone luźno lub złożone
- przodozgryz lub tyłozgryz
- brak zębów innych aniżeli dwa przedtrzonowce P1 (Brak trzonowca M3 nie jest brany pod uwagę)
- grzbiet zbyt krótki. Grzbiet wklęsły lub karpiowaty
- wznoszący się lub stromo ścięty zad
- klatka piersiowa zbyt płytka lub beczkowata
- ogon skręcony lub noszony nad grzbietem
- kończyny o zbyt słabym kośćcu, niedostatecznie lub zbyt mocno kątowane. Nieprawidłowe ustawienie kończyn, krowia postawa, nogi kabłąkowate, zbyt blisko siebie.
- miękkie lub załamane śródręcze
- długie, niewysklepione łapy
- wady w znaczeniach:
> przerwana strzałka
> zbyt duża biała łata na karku
> biały kołnierz wokół całej szyi
> przerwany kolor biały na klatce piersiowej
> kolor biały sięgający wyraźnie powyżej śródręcza ("buty")
- słaby temperament, agresywność
Wady dyskwalifikujące:
- jasnożółte oko, bielmo, niebieskie oczy
- zbyt długa, miękka szata
- ogon zakręcony w pierścień
- szata inna niż trójkolorowa
- podstawowy kolor inny niż czarny
Uwaga: Psy powinny również posiadać dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni zstąpione do moszny.